Wywiad z Edenem Hazardem (listopad 2016)

W poprzednim sezonie osądzany od czci i wiary, w obecnym znów bożyszcze kibiców. Eden Hazard ponownie rozkwitł pod ręką Antonio Conte. Piłkarz obszernie opowiedział o obecnej sytuacji i zapewnił, że jeśli mógłby zmienić zespół, to tylko po wygraniu z Chelsea Premier League.

Ciekawym wątkiem jest fakt, iż Eden odbył pierwsze rozmowy z Antonio Conte odnośnie obecnego sezonu już w marcu - czy to oznacza, że Włoch był już zaklepany przez Chelsea?

Gdyby przed sezonem ktoś zapewnił nas, że jeśli wypełnimy wszystkie wskazówki Antonio Conte, będziemy znów bić się o mistrzowski tytuł, to chyba wszyscy zawodnicy podpisaliby taki cyrograf.

Kupiliśmy filozofię Antonio, tego właśnie od nas oczekiwał i wiedział, że to właśnie jest to, aby zrobić z nami coś wyjątkowego. To trener, który zawsze chce kopnąć piłkę, dosięgnąć ją głową. Gdyby mógł, biegałby po boisku razem z nami, byłby naszym 12 członkiem zespołu - rozpoczyna Eden Hazard.

Od razu widać, że był kiedyś zawodnikiem. Teraz może być trochę nim znowu. Kiedy podczas meczu krzyczy do ciebie domagając się tego czy tamtego, dopingując cię do koncentracji i jeszcze cięższej pracy możesz pomyśleć: 'Chwila, wygrywamy 4:0 a mecz kończy się za pięć minut. Spokojnie szefie, wyluzuj!' 

Ale taki jest właśnie Conte, to jego osobowość. Oczekuje od nas wiele, jest wymagający, nigdy nie przestaje chcieć więcej - kiedy jesteś jednak stroną wygrywającą kolejne spotkania, to oczywiście ufasz jego pracy - ciągnie pomocnik.

Na poprzedni, kiepski sezon w wykonaniu Edena mogła mieć wpływ kontuzja, po której obecnie nie ma śladu.

Gram bez bólu. Poprzedni rok był skomplikowany, może niektórzy wciąż w to nie wierzą, ale naprawdę grałem z kontuzją, nigdy nie byłem w 100% sprawny, a kiedy czegoś ci brakuje, trudno pokazać najlepszą jakość. Po Euro miałem dobrą przerwę, potem niezły okres przedsezonowy. Kiedy nie dolegają ci urazy możesz pokazać to co masz najlepszego.

Już w marcu rozmawiałem z Antonio o moim poprzednim sezonie i o tym, czego spodziewa się po mnie w obecnym. Choć nie strzelałem zbyt wielu goli, on zobaczył we mnie zdobywcę bramek. Opowiadał mi o formacjach, o 3-4-3 a nawet o grze dwójką napastników, jego pasja i entuzjazm były wielkie. Powiedziałem mu, że nie mam zamiaru opuszczać zespołu po kiepskim sezonie, nie chciałem tak się żegnać. Jeśli do tego dojdzie, to tylko po mistrzowskim roku. Trzeba odchodzić kiedy jesteś na topie, aby ludzie cię pamiętali.

Obecnie jesteśmy wynagradzani za swoją ciężką pracę w treningach. Wszystko zmieniło się od spotkania z Arsenalem, to był punkt zwrotny. Przegraliśmy 0:3, pobito nas, ale trzymaliśmy się razem - piłkarze i sztab szkoleniowy - i zdeterminowani do tego, aby poprawić pewne rzeczy.

To cecha Chelsea - ani razu od czterech lat, kiedy tu jestem, nie widziałem w tym zespole paniki. Jesteśmy profesjonalistami, wiemy, kiedy zagraliśmy zły mecz, pracujemy na treningach tak, aby wróciła forma. Przypomnieliśmy sobie, jakimi jesteśmy zawodnikami, jakie są nasze najlepsze cechy. Pracowaliśmy, pracowaliśmy pracowaliśmy i udało nam się poprawić. Coś po prostu zaskoczyło.

Zmiana systemu miała na pewno spory wpływ, wiem, ze trudno gra się przeciwko takiemu ustawieniu. W barwach Belgii grałem przeciwko Włochom prowadzonym przez Conte, choć mieliśmy mnóstwo posiadania piłki, nie mogliśmy przełamać ich defensywy. Przecież ich zespół stracił tylko jedną bramkę w pięciu meczach turnieju - opowiada Hazard.

W Belgii gramy podobnie, tam mam za sobą Carrasco, tu w klubie - Alonso który ma większe defensywne obowiązki ode mnie a to pozwala mi się bardziej skupić na tym, jak zranić rywala. Udaje mi się mieć pozytywny wpływ na mecze, jestem też w odpowiedniej formie.

Piłkarz wrócił jeszcze myślą do poprzedniego sezonu. Mimo że sam uznaje go za kiepski, to choć jedno zdarzenie utkwiło mu w pamięci zabarwione pozytywem. Chodzi o mecz z Tottenhamem, który Chelsea przegrywając 0:2 zdołała zremisować dzięki bramce Hazarda. To właśnie ona dała wówczas tytuł w ręce Leicester.

Siedziałem na ławce a już podczas przerwy przegrywaliśmy 0:2. Powiedzieliśmy sobie: 'Chłopaki, minęło 26 lat od kiedy Tottenham nas tu pokonał, to nie może być dzień, w którym ten rekord zostanie złamany'. To dało nam kopa. Gary Cahill strzelił bramkę po rzucie rożnym, a później ja dołożyłem swojego gola. Ten remis był jak zwycięstwo zwłaszcza że mieliśmy za sobą tak trudny sezon.

Zdołaliśmy zranić naszego lokalnego rywala. Leicester było jednymi z tych, którzy cieszyli sie z nami. Tak, można powiedzieć, że strzeliłem wtedy gola, który zadecydował o losach tytułu, rok wcześniej to moja bramka podała mistrzowską koronę do naszych rąk więc dwukrotnie zadecydowałem o mistrzostwie. Mam nadzieję, że w tym roku dam trofeum znów Chelsea. Jeszcze siedem tygodni temu mogłoby to brzmieć dziwacznie, ale teraz chyba takim nie jest - kończy Eden Hazard.